പനങ്ങോടന്‍

ഒരു വ്യക്തിക്കോ അയാളുടെ കുടുംബത്തിനോ അവരുടെ ജീവിതത്തിൽ സന്തോഷിക്കാൻ പല കാര്യങ്ങളും ഉണ്ടായെന്നിരിക്കും. ആ സന്തോഷങ്ങളുടെയെല്ലാം വ്യാപ്തി അതിന്റെ സന്ദർഭത്തെയും സംഭവത്തെയും ആശ്രയിച്ചിരിക്കും. പ്രതീക്ഷിക്കുന്ന സമയത്തായിരിക്കാം, അല്ലെങ്കിൽ ചിലപ്പോൾ ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത സമയത്തായിരിക്കാം സന്തോഷത്തിനു വക നല്കുന്ന സംഭവം നടക്കുന്നത്. എന്നാൽ കുറേക്കാലമായി വളരെയധികം ആഗ്രഹിച്ചിരുന്ന ഒരു സംഭവം അല്പം പോലും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത സമയത്ത് സംഭവിച്ചാൽ എന്തായിരിക്കും സ്ഥിതി. ഞാനാണെങ്കിൽ സന്തോഷംകൊണ്ട് തുള്ളിച്ചാടും. അങ്ങനെ വളരെയധികം സന്തോഷം തോന്നിയ ഒരു സന്ദർഭം എന്റെ ജീവിതത്തിലും ഉണ്ടായി. 2013 സെപ്റ്റംബർ 21 ശനിയാഴ്ച രാവിലെ. കഴിഞ്ഞ രണ്ടര വർഷമായി ആഗ്രഹിക്കുന്ന ഒരു കാര്യം, എന്നാൽ ഇപ്പോൾ ആ ആഗ്രഹം സഫലമാവുമെന്ന് യാതൊരു പ്രതീക്ഷയുമില്ലാത്ത സമയം. പക്ഷേ, അതിനെ തകിടം മറിച്ചു കൊണ്ട് നമ്മുടെ ആഗ്രഹം സഫലമായതായി ഇന്ന് നമ്മൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. ജീവിതത്തിൽ പ്രമോഷൻ കിട്ടിയതിന്റെ ലക്ഷണം ആദ്യമായി നമുക്ക് മുൻപിൽ തെളിഞ്ഞു വന്നു. ആദ്യം എനിക്കും അനുവിനും വിശ്വസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. കാരണം എത്രയോ കാലമായി നമ്മൾ അത്യധികം ആഗ്രഹിച്ചിരുന്ന ഒരു കാര...

സമയം രാവിലെ 6.45. ഫോണടിക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടാണ് കണ്ണ് തുറന്നത്. നോക്കുമ്പോൾ അഭിലാഷാണ് വിളിക്കുന്നത്‌. അതിരാവിലെ രഞ്ജിത്ത് അവനെ വിളിച്ചിരുന്നെന്നും അവന്റെ ഭാര്യ പ്രിയങ്കയുടെ അച്ഛനും അമ്മയും അനിയനും പിന്നെ ആറ് കുടുംബ സുഹൃത്തുക്കളും ഒരു യാത്ര കഴിഞ്ഞ് മടങ്ങി വരുന്ന വഴി അവർ സഞ്ചരിച്ചിരുന്ന കാർ അപകടത്തിൽപ്പെട്ടെന്നും അവരെല്ലാം മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ അട്മിറ്റാണെന്നും പറഞ്ഞു. രണ്ടു മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അഭിലാഷ് എന്നെ വീണ്ടും വിളിച്ചു. അപകടത്തിൽപ്പെട്ടവരിൽ നാലുപേർ മരിച്ചെന്നും അതിലൊരാൾ അനിയൻ ഉണ്ണിയാണെന്നും പറഞ്ഞു. അപ്പോഴാണ്‌ അപകടത്തിന്റെ യഥാർത്ഥ ആഴം നമുക്ക് മനസ്സിലായത്‌. ഉടൻതന്നെ ഞാനും അഭിലാഷും അജീഷും കൂടി ആശുപത്രിയിലേക്ക് പോയി. കാർ പാർക്ക് ചെയ്തതിനു ശേഷം നേരെ കാഷ്വാലിറ്റിയിലേക്ക് ചെന്നു. അവിടെ ആദ്യം കണ്ട ഒരു സിസ്ടറിനോട്‌ കാര്യം അന്വേഷിച്ചു. വട്ടപ്പാറ വച്ചു നടന്ന അപകടം ആണോ എന്നവർ ചോദിച്ചപ്പോൾ നമ്മൾ അതെയെന്നു പറഞ്ഞു. അപ്പോൾ അവർ വളരെ വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു, അതിലെ നാലുപേർ മരിച്ചു, മൂന്നുപേരുടെ മൃതദേഹങ്ങൾ ഇപ്പോൾ പുറത്തു കൊണ്ടുവരും, ഒരാളുടെത് ICU വിൽ ആണ്. എന്നിട്ട് ആ സിസ്റ്റർ കാഷ്വാലിറ്റിയുടെ ഉള്ളിൽ തന്നെയുള്ള ഒ...

ഒരു ചോദ്യം ചോദിച്ചാൽ ആത്മാർഥമായ ഒരുത്തരം തരാൻ താങ്കൾക്ക് കഴിയുമോ ? ചോദ്യം ഇതാണ്.. " നിങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിൽ നിങ്ങൾക്ക് 'എന്റെ സുഹൃത്ത്‌' എന്നവകാശപ്പെടാൻ എത്രപേർ ഉണ്ട്.... ഒരാളെങ്കിലും ഉണ്ടോ ? " ഒരാൾക്ക്‌ അയാളുടെ ജീവിതത്തിൽ അനവധി പരിചയക്കാർ ഉണ്ടാവും. പക്ഷെ അവരൊന്നും നല്ല സുഹൃത്തുക്കൾ ആവില്ല. ഒരു ഹോട്ടലിൽ തുടർച്ചയായി രണ്ടു ദിവസം ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ പോയാൽ നമുക്ക് അവിടെ പരിചയക്കാരെ കിട്ടും, ഒരു ബസിൽ യാത്ര ചെയ്യുമ്പോളും നമുക്ക് പരിചയക്കാരെ കിട്ടും, ഒരു സിനിമക്ക്‌ ടിക്കെറ്റെടുക്കാൻ ക്യു നിൽക്കുമ്പോൾ മുന്നിലും പിന്നിലും നില്ക്കുന്നവരെ നമ്മൾ പരിചയപ്പെട്ടെന്നിരിക്കും. പക്ഷെ ഇവരെല്ലാം പരിചയക്കാർ മാത്രമാണ്, നല്ല സുഹൃത്തുക്കളല്ല. അപ്പോൾ പിന്നെ ആരാണവർ ? ആരാണീ യഥാർത്ഥ സുഹൃത്തുക്കൾ ? ഏതൊരു പ്രതിസന്ധി ഘട്ടത്തിലും കൂടെ നിൽക്കുന്നവൻ, ഏതാവശ്യത്തിനും കൂടെ നിൽക്കുന്നവൻ, ഒരു സമൂഹം മൊത്തം തനിക്കെതിരെ നിന്നാലും തന്നെ പിന്നിലേക്ക്‌ മാറ്റി നിർത്തി തനിക്കു വേണ്ടി അവരുടെ മുന്നിൽ നെഞ്ചും വിരിച്ചു നിന്ന് തന്നെ സംരക്ഷിക്കുന്നവൻ, സ്വന്തം കുടുംബത്തിൽ നിന്നും പുറത്താക്കിയാലും അവന്റെ കുടുംബത്തിന്റെ വാത...

സാധാരണ എല്ലാരും അവര്‍ നടത്തിയ യാത്രകളെക്കുറിച്ചും ആ യാത്രകളില്‍ അവര്‍ കണ്ട സ്ഥലങ്ങളെക്കുറിച്ചും അവയുടെ സൗന്ദര്യത്തെക്കുറിച്ചുമൊക്കെ ഒരുപാട് കാര്യങ്ങള്‍ എഴുതിക്കാണാറുണ്ട്. ഞാനും ചിലപ്പോഴൊക്കെ അങ്ങനെ ശ്രമിക്കാറുണ്ട്, പക്ഷെ ഒരുപാടൊന്നും എഴുതിയിട്ടില്ല എന്നതാണ് സത്യം. ഓരോ തവണ യാത്ര പുറപ്പെടുന്നതിനു മുന്‍പും വിചാരിക്കും യാത്രയെക്കുറിച്ച് ബ്ലോഗില്‍ എഴുതണമെന്ന്. ഒരിക്കലും അത് നടക്കാറില്ല. മടിയാണ് അതിനു പ്രധാന കാരണം. പിന്നെ യാത്രയില്‍ എടുത്ത എതെങ്കിലുമൊക്കെ നല്ല ഫോട്ടോസ് ഉണ്ടെങ്കില്‍ അതിനെ എടുത്ത് ഫേസ്ബുക്കില്‍ അപ്‌ലോഡ്‌ ചെയ്ത് ലൈക്കുകളുടെ എണ്ണം കൂട്ടാനുള്ള ആവേശവും. ഇത് രണ്ടുമാണ് ബ്ലോഗ്‌ എഴുതാതിരിക്കാനുള്ള കാരണങ്ങള്‍. അതുകൊണ്ട് ഇത്തവണ യാത്ര പുറപ്പെടുമ്പോള്‍ ബ്ലോഗ്‌ എഴുതുന്നതിനെക്കുറിച്ച് ചിന്തിച്ചതുപോലും ഇല്ലായിരുന്നു. പക്ഷെ പതിവിനു വിപരീതമായി ഇത്തവണത്തെ യാത്ര എന്നെക്കൊണ്ട് എഴുതിച്ചിരിക്കുന്നു. അതിനു കാരണം യാത്രയിലുണ്ടായ ചില കാര്യങ്ങളാണ്. ടെക്നോപാര്‍ക്കില്‍ നിന്നും മൂന്നാര്‍ വഴി വാല്‍പ്പാറ, അവിടന്ന് ആതിരപ്പള്ളി വഴി തിരകെ വരിക ഇതായിരുന്നു നമ്മുടെ ഇത്തവണത്തെ യാത്രാ റൂട്ട്. പതിവുപോലെ നമ്മള്‍ അ...